Petro Porosjenko. |
Allereerst wil ik de Oekraïners bedanken dat zij mij de eer hebben gegund om in de afgelopen vijf jaar een groot land te mogen leiden. Het land dat de hele wereld verbaasde met zijn nationale trots, met zijn waardigheid, dapperheid en verlangen naar vrijheid. Ik maak een buiging voor de mannen en vrouwen die ons land verdedigen, voor het voorrecht om hun opperbevelhebber te zijn geweest.
Terwijl de emoties, opgeroepen in verkiezingstijd, nog niet helemaal zijn weggeëbd, is het moeilijk om nu al objectief te kijken naar de weg die we sinds 2014 hebben afgelegd. De tijd zal ons leren of we het goed hebben gedaan. Er komt een moment waarop duidelijk is wie het bij het rechte eind had, worden kaf en koren van elkaar gescheiden zoals de waarheid van de leugen.
Ons land heeft het niet alleen overleefd. Het is er beter aan toe dan vijf jaar geleden, en dit blijkt ook wel uit de statistieken. We hebben dat bereikt dankzij onze gezamenlijke inzet, met de steun van velen en het begrip van de meerderheid.
We hebben Oekraïne gered en Novorossia begraven. De agressor, veel sterker dan wij, hebben we kunnen stoppen. We wisten een leger op de been te brengen dat nu een van de sterkste op het continent is. Met de steun van de internationale pro-Oekraïense coalitie houdt ons leger stand in het oosten van het land.
We hebben de diplomatieke slag om de ondertekening van het Associatieverdrag gewonnen en hebben onze economisch op de Europese Unie weten te richten. De handel tussen Oekraïne en de EU is meer dan verdubbeld. En we kunnen constateren dat we nu meer dan ooit dichterbij de NAVO en de Europese Unie staan. Ook dankzij de afschaffing van de visumplicht op 11 juni 2017.
Tegelijk met onze Europese koers hebben we de Oekraïense identiteit weten te versterken. Door onze geschiedenis te herijken, door afstand te nemen van ons communistische verleden en door de Tomos die we begin dit jaar verkregen. Maar ook door de taalwet die ik op de valreep nog heb kunnen ratificeren.
Natuurlijk is niet alles even goed gegaan, dat moet ik toegeven. Het ergste voor mij is nog wel dat het niet is gelukt om een eind te maken aan het oorlogsgeweld en om de bezette gebieden terug te brengen bij Oekraïne. Door de Russische agressie liep onze economie grote schade op en we zijn nog altijd niet terug op het niveau waar we voordien waren.
Ik neem deze gelegenheid te baat om mij nogmaals te verontschuldigen tegenover iedereen die teleurgesteld is geraakt; tegenover de mensen die het zwaar hebben gehad door noodzakelijke hervormingen; tegenover iedereen die onrecht is aangedaan. Ik heb het al eerder gezegd: ook al denken veel mensen dat een president alles kan regelen, hij kan geen bergen verzette.
Ik wens Volodimir Zelenski een succesvol presidentschap. Een maand geleden waren we vurige tegenstanders vanwege de verkiezingen. Maar nu is hij de president van mijn moederland. Het land waar ik van hou, met een Europese toekomst waarin ik met hart en ziel geloof. Laat God Oekraïne beschermen, en onze nieuwe leider helpen bij het uitoefenen van zijn taak.
Natuurlijk ben ik bezorgd om de hervormingen die weliswaar in gang zijn gezet maar niet onomkeerbaar zijn. Daarom zal ik na mijn aftreden als president actief blijven in de politiek en niet omdat ik weer uit ben op een andere functie. Tenslotte heb ik al het hoogste en meest eervolle ambt bekleed en dan valt er niets hogers meer na te streven.
Ik blijf vertrouwen op de steun van velen, zodat ik kan blijven opkomen voor wat we in de afgelopen jaren hebben bereikt. We moeten de weg naar het lidmaatschap van de Europese Unie en de NAVO blijven bewandelen en iedereen tot de orde roepen die van deze weg raken of anderen dat laten doen.
Er is meer voor nodig dan alleen maar zeggen dat je pro-Europees en Euro-Atlantisch bent. Er moet hard voor gewerkt worden, zoals mijn team en ikzelf in de afgelopen vijf jaar hebben gedaan. Dat is wat elke Oekraïner kan vragen van de nieuwe regering, en wat hij of zij zelf kan doen om de regering te helpen. Elke poging, hoe dan ook verpakt, om het land terug te brengen in de Russische invloedssfeer moet resoluut van de hand worden gewezen.
Het strategische doel, zoals ik dat tijdens mijn verkiezingscampagne verwoordde, blijft van kracht - in 2023 het lidmaatschap van de Europese Unie aanvragen en een actieplan verkrijgen voor toetreding tot de NAVO. Alleen zo valt de onafhankelijkheid van ons land en de veiligheid van ieder van ons te beschermen. Dat moet het doel zijn van iedereen van ons. Ook van mij.
Ik geloof in het succes van ons land en de Europese toekomst ervan.
Dank u, beste Oekraïners!
Glorie aan Oekraïne!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten