Het achttiende vliegtuig
Het is donderdag 17 juli 2014, 15.20 uur. Triomfantelijk
laat de voormalige officier van de Russische militaire inlichtingendienst Igor Girkin, ook wel bekend als Strelkov, via de sociale netwerksite VKontakte weten
dat een Oekraïens militair vliegtuig van het type An-26 voor troepentransport
is neergehaald. De rebellenleider zit echter fout, want het gaat om een
burgervliegtuig: een Boeing 777-200 van Malaysian Airlines met het vluchtnummer
MH17. Girkin’s post op VKontakte
wordt snel verwijderd. Dat geldt ook voor berichten op het officiële
Twitteraccount van de Volksrepubliek Donetsk waaruit blijkt dat de rebellen
beschikken over luchtdoelraketten.
Vlucht MH17 vliegt op 10 kilometer hoogte en stort neer bij
het dorp Hrabove. Alle 298 inzitttenden komen om. Van hen hebben 193 de
Nederlandse nationaliteit. De wrakstukken liggen verspreid over 35 vierkante kilometer
in een gebied dat op dat moment beheerst wordt door de rebellen. De staart ligt
op 10 kilometer afstand van de overige wrakstukken. Dat duidt er op dat het
vliegtuig op grote hoogte uiteen is gevallen. Tientallen lichamen komen neer in
de velden, een aantal op of bij huizen. Het is een wonder dat op de grond geen
slachtoffers zijn gevallen.
Omdat de frontlijn dichtbij is en er rond de crash site geregeld wordt gevochten, moet het bergingswerk aan lokale
hulpverleners over worden gelaten. Rebellen zijn wel snel ter plekke. Op
tv-beelden laten ze paspoorten en andere bezittingen van passagiers zien.
Berucht is het beeld van de rebel die triomfantelijk een speelgoedaapje omhoog
houdt, de knuffel van één van de kinderen aan boord. De Nederlandse premier
Mark Rutte reageert geschokt op wat hij noemt ‘het rotzooien met herkenbare en
persoonlijke spullen’. Hij zegt over de oorzaak van de vliegramp dat ‘de
onderste steen boven zal komen’. Overigens blijkt later uit andere beelden dat
de rebel het speelgoedaapje teruglegt en vervolgens een kruis slaat.
In het daarop volgende weekeinde worden 192 lichamen
geborgen. Die gaan naar het station van het nabijgelegen stadje Torez, waar ze
in koelwagons komen. Na het nodige getouwtrek vertrekt de trein met de
koelwagons op maandagavond naar de stad Donetsk en vandaar weer naar Charkiv.
Op dinsdag worden de ‘zwarte dozen’ van vlucht MH17 door separatistenleider
Alexander Borodaj overhandigd aan een vertegenwoordiger van Malaysian Airlines.
Woensdag 23 juli wordt door de Nederlanse regering uitgeroepen tot een dag van
nationale rouw. ’s Middags arriveren twee vliegtuigen met in totaal 40 kisten
met stoffelijke resten op het vliegveld bij Eindhoven. Vandaar worden de kisten
naar de Korporaal Van Oudheusdenkazerne in Hilversum gereden in een lange,
indrukwekkende stoet lijkwagens. Drie dagen later komen nog eens 38 kisten naar
Nederland. Naderhand volgen nog enkele kleinere transporten. Op zaterdag 21
maart 2015 maakt het Landelijk Team Forensische Opsporingen bekend dat 296
slachtoffers van de vliegramp zijn geïdentificeerd. Van de laatste twee, beiden
met de Nederlandse nationaliteit, wordt betwijfeld of identificatie nog zal
lukken.
Journalisten wagen zich in de weken na het neerstorten van
vlucht MH17 geregeld naar de rampplek, ook is dat niet zonder gevaar. Dat geldt
ook voor waarnemers van de OVSE die meerdere keren de rampplek bezoeken. Die
ligt zo’n beetje op de frontlijn van dat moment. Het Oekraïense leger is in het
offensief en staat op het punt Donetsk en Loehansk, de bolwerken van de
separatisten, binnen te vallen. Het maakt de rebellen buitengewoon nerveus. Pas
op vrijdag 1 augustus is het rustig en zijn er voldoende garanties van de
strijdende partijen dat onderzoekers enkele dagen op de rampplek kunnen werken. Twee maanden later, op vrijdag 31 oktober, maakt
premier Rutte bekend dat de laatste stoffelijke resten van slachtoffers van de
vliegramp zijn geborgen.
Het bovenhalen van de onderste steen, zoals door premier
Rutte beloofd, blijkt een nog veel grotere opgaaf dan het bergen van de
stoffelijke resten. Er zijn drie mogelijke schuldigen: Oekraïne, Rusland en de
pro-Russische rebellen. Rusland wijst meteen elke betrokkenheid van de hand en
wijst op een Oekraïens gevechtsvliegtuig van het type Su-25 die zich op enkele
kilometers van de Boeing zou hebben bevonden. Ook zou het - weer volgens Rusland - een Georgische straaljager zijn geweest met Israëlische raketten aan boord, een Oekraïense Boek, een door de CIA aan boord gebrachte bom en zelfs dat MH17 eigenlijk de MH370 was, het toestel van Malaysian Airlines dat in maart 2014 ineens van de radar verdween.
De onafhankelijke internationale onderzoeksgroep
Bellingcat constateert aan de hand van allerlei openbare, op internet te vinden
informatie dat de rebellen beschikten over een Boek-raketinstallatie die ze op
de 17e juli naar Sniznoje brachten, een dorp op 10 kilometer van de plek van de
rampplek.
Op zondag 3 januari 2016 maakt Bellingcat bekend dat het
aantal verdachten van het neerschieten van vlucht MH17 is teruggebracht tot ‘ongeveer
twintig’. Het gaat om leden van het Tweede Bataljon van de 53e
Luchtafweerraketbrigade, afkomstig uit de omgeving van Koersk in Rusland. Eén
van de verdachten is Sergej M., de commandant van de 53e
Luchtafweerraketbrigade. Andere betrokkenen zijn Dmitri T., de commandant van
het Tweede Bataljon, en negen luitenants die in 2014 de leiding hadden over de
Boek-installaties van het bataljon. Ook zijn er enkele ‘zeer ervaren
militairen’ in beeld die zijn opgeleid om een Boek-raketinstallatie te
bedienen. De namen van de twintig verdachten worden door Bellingcat niet naar
buiten gebracht. Wel heeft het Joint Investigation Team (JIT) ze van de
onderzoeksgroep ontvangen. Een Nederlandse onderzoeker die anoniem wil blijven,
heeft het rapport goeddeels geschreven. Er is ook nog een tweede Nederlander
bij het onderzoek van Bellingcat betrokken.
Het JIT doet het strafrechtelijk onderzoek naar het
neerschieten van de MH17, samen met onderzoekers uit België, Maleisië, Oekraïne
en Australië. Algemeen wordt aangenomen dat de kans te verwaarlozen is dat de
daders op enig moment voor de rechter komen en worden veroordeeld.
Uiteraard wordt ook de vraag opgeworpen of Malaysia Airlines
er wel verstandig aan heeft gedaan om over het oorlogsgebied te vliegen. Het luchtruim is gesloten tot 9.750 meter, omdat in de
drie maanden voorafgaand aan de ramp met vlucht MH17 al negen vliegtuigen en
acht helikopters van het Oekraïense leger uit de lucht zijn geschoten door de
rebellen. Als op zaterdag 14 juni 2014 een troepentransportvliegtuig bij de
landing op het vliegveld van Loehansk door luchtdoelgeschut wordt geraakt komen
49 soldaten om, voor het merendeel rekruten. Vlucht MH17, onderweg van
Amsterdam naar Kuala Lumpur, klimt daarom veiligheidshalve bij het binnengaan
van het Oekraïense luchtruim naar 10.060 meter. Tegelijkertijd waren ook twee
lijnvluchten van Air India en Singapore Airlines in de buurt van het vliegtuig
van Malaysian Airlines.
Achteraf blijkt dat een diplomaat
van de Nederlandse ambassade op maandag 14 juli, dus drie dagen voor de ramp,
aanwezig is geweest op een diplomatenbriefing
in Kiev waar gewezen wordt op de gevaarlijke situatie in het luchtruim boven
het oosten van Oekraïne. Die informatie wordt niet gedeeld met de
luchtvaartmaatschappijen. Dat doen de inlichtingendiensten van de Verenigde
Staten, Canada, Groot-Brittannië, Frankrijk en Australië wél. Vandaar dat het
Australische Qantas niet meer over Oost-Oekraïne vliegt, terwijl 27
Australische passagiers dat met Malaysia Airlines wel doen. Het is bovendien een
lastige afweging voor de maatschappijen, want de internationale
luchtvaartautoriteiten verbieden het vliegen boven Oost-Oekraïne niet en
omvliegen kost veel meer brandstof en jaagt ze dus op extra kosten.
De
Nederlandse Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) constateert in het op dinsdag 13
oktober 2015 vrijgegeven tussenrapport dat Oekraïne het luchtruim boven de
Donbas veiligheidshalve had moeten sluiten.
In het tussenrapport van de OVV wordt ook gemeld dat de
Boeing van Malaysia Airlines is neergeschoten met een Boekraket. Wie daarvoor
verantwoordelijk is, staat niet in het rapport. Voorzitter Tjibbe Joustra zegt
echter na de presentatie aan journalisten dat de Boekraket vanuit door de
rebellen bezet gebied is afgeschoten.
Het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM) leidt een
internationaal onderzoek naar de oorzaak van het neerstorten van vlucht MH17.
Op woensdag 28 oktober 2015 meldt het OM dat het onderzoek zich richt op een
aanslag vanaf de grond en op een aanslag vanuit de lucht.
Het zal nog wel even duren voordat de onderste steen boven
is, àls dat al ooit gebeurt. Vanuit Rusland worden telkens nieuwe ‘bewijzen’
aangevoerd dat de schuld toch echt bij Oekraïne ligt. Zoals aanvankelijk met
grote stelligheid wordt beweerd dat vlucht MH17 niet met een Boekraket
neergehaald kan zijn, weet fabrikant Almaz-Altaj van de Boekraketten op dinsdag
13 oktober 2015, enkele uren voor het openbaar worden van het OVV-rapport, met
grote stelligheid te verklaren dat het een Oekraïense raket moet zijn geweest.
Dat zou blijken uit een praktijktest met een Boekraket die vlakbij een
vliegtuigcockpit tot ontploffing is gebracht.
Zowel Rusland als Oekraïne
beschikken over Boekraketten, maar Oekraïne heeft alleen de verouderde versie
uit de Sovjetperiode. Het maakt het werk van de onderzoekers er niet
eenvoudiger op. Bovendien spreekt Rusland op woensdag 29 juli 2015 in de
Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zijn veto uit over een internationaal
VN-tribunaal om de daders van de aanslag op vlucht MH17 te berichten, mochten
die al ooit worden gevonden. Er wordt nog gezocht naar een alternatief om tot
een internationale rechtszaak te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten