Dit jaar begon op 24 februari. Zonder voorwoorden en preludes. Scherp. Vroeg. Om 4 uur in de ochtend.
Het was donker. Het was luid. Het was voor velen moeilijk en voor sommigen beangstigend. Er zijn 311 dagen verstreken. Het kan nog steeds donker, luid en ingewikkeld voor ons zijn. Maar we zullen zeker nooit meer bang zijn. En we zullen ons nooit schamen.
Het was ons jaar. Jaar van Oekraïne. Jaar van Oekraïners.
We werden wakker op 24 februari. In een ander leven. Een ander volk zijn. Maar nog steeds een Oekraïner. De eerste raketten vernietigden uiteindelijk het labyrint van illusies. We zagen wie wie was. Waartoe vrienden en vijand in staat zijn, en vooral, waartoe wij in staat zijn.
Op 24 februari hebben miljoenen van ons een keuze gemaakt. Geen witte vlag, maar een blauw-gele vlag. Niet vluchten, maar tegemoet gaan. De vijand tegemoet gaan. Weerstaan en vechten.
De explosies op 24 februari hebben ons met stomheid geslagen. Sindsdien hebben we niet alles gehoord. En we luisteren niet naar iedereen. We kregen te horen: je hebt geen andere keuze dan je over te geven. Wij zeggen: we kunnen niet anders dan winnen.
Op 24 februari begonnen we onze overwinning te creëren. Van vele stenen - honderden andere overwinningen.
We hebben de paniek overwonnen. We zijn niet weggelopen maar verenigd. We hebben twijfels, wanhoop en angst overwonnen. We geloofden in onszelf en in onze kracht. De strijdkrachten van Oekraïne. Intelligentie. Nationale Garde. SBU. Speciale operatietroepen. Grensbewakers. Territoriale strijdkrachten. Luchtverdedigingstroepen. De politie. De Rijkshulpdienst. Al onze defensie- en veiligheidstroepen. Ik ben trots op jullie allemaal, onze strijders!
Dit jaar kan een jaar van verliezen worden genoemd voor Oekraïne, voor heel Europa en de hele wereld. Maar het is fout. Dat mogen we niet zeggen.
We hebben niets verloren. Het is van ons afgenomen. Oekraïne verloor zijn zonen en dochters niet – ze werden meegenomen door moordenaars. Oekraïners zijn hun huizen niet kwijtgeraakt - ze zijn vernietigd door terroristen. We zijn ons land niet kwijtgeraakt – het werd bezet door indringers. De wereld verloor de vrede niet - Rusland vernietigde het.
Dit jaar heeft ons hart geraakt. We hebben alle tranen gehuild. We hebben gebeden. 311 dagen. Over elke minuut hebben we iets te zeggen. Maar de meeste woorden zijn overbodig. Ze zijn niet nodig. Er zijn geen uitleg of versieringen nodig. Stilte is nodig om te horen. Pauzes zijn nodig om te beseffen.
De ochtend van 24 februari.
Hostomel. Bucha. Irpin. Borodianka. Charkov.
Mriya.
Het treinstation van Kramatorsk. Speelgoed overal
Tsjernihiv.
Marioepol. Het theater. Het woord 'kinderen' geschreven als waarschuwing.
Oljenivka.
Odesa. Gebouw met meerdere verdiepingen. Meisje. Drie maanden oud.
Vilnjask. Kraamkliniek. Baby. Twee dagen oud.
Azovstal.
Het is onmogelijk om te vergeten. En het is onmogelijk om te vergeven. Maar het is mogelijk om te winnen.
We stonden op onze voeten omdat er iets was dat ons op de been hield. Onze geest.
Verdediging van Kyiv.
Charkiv.
Mykolajiv.
Tsjernobajivka.
Slangeneiland.
HIMARS.
Antonivski-brug.
Katoen. (synoniem geworden voor explosie - ON)
Krimbrug.
Neptunus.
Kruiser Moskou.
Russisch oorlogsschip.
Izjoem, Balaklia en Koejansk.
Cherson.
En we bidden dat Kreminna en Svatove, Melitopol, heel de Donbas en de Krim weer van ons zullen zijn.
We vechten en zullen blijven vechten. Tot aan de overwinning.
Dat gaat gebeuren. Na 311 dagen zijn we dichtbij de overwinning.
We hebben al veel gegeven. Maar op het moment dat het lijkt alsof je niet verder kunt, onthoud dan dat we al hebben laten zien wat we waard zijn.
Ik wil tegen jullie allemaal zeggen: Oekraïners, jullie zijn ongelooflijk! Kijk wat we hebben gedaan en wat we doen!
Hoe onze soldaten dit 'tweede leger van de wereld' sinds de eerste dagen hebben verpletterd.
Hoe onze mensen hun uitrusting en infanteriecolonnes stopten.
Hoe een oude man zijn handen gebruikte om een tank tegen te houden.
Hoe een vrouw een drone neerhaalde met een pot tomaten.
Hoe tijdens de bezetting vijandelijke tanks, pantserwagens, helikopters en granaten in beslag werden genomen.
Hoe we binnen enkele uren geld inzamelden voor Shahed-jagers, marine-drones, gepantserde voertuigen, ambulancevoertuigen en Bayraktar-drones.
Hoe we alle bedreigingen hebben weerstaan, beschietingen, clusterbommen, kruisraketten, duisternis en kou.
Hoe we elkaar en de staat steunden.
Iedereen is belangrijk in een oorlog.
Wie houdt een wapen vast, het stuur van een auto, het roer van een schip of vliegtuig, een scalpel of een wijzer.
Iedereen die achter een laptop zit, die een dorsmachine bestuurt, een trein.
Wie staat er bij een wegversperring en een elektriciteitscentrale.
Journalisten en diplomaten, nutsbedrijven en reddingswerkers.
Allen. Ongeacht of we aan het werk zijn. Studeren aan een universiteit of naar school gaan. En zelfs degenen die net leren lopen.
Dit alles is voor hun bestwil. Onze kinderen. Onze mensen. Ons land.
Er zijn geen kleine zaken in een grote oorlog. Er zijn geen onnodige zaken. Ieder van ons is een vechter. Ieder van ons is een front. Ieder van ons is de basis van de verdediging.
We vechten als één team - het hele land, al onze regio's. Ik bewonder jullie allemaal. Ik wil elke onoverwinnelijke regio van Oekraïne bedanken.
Charkiv. Verminkt maar onoverwonnen. Je hebt de vijand bewezen dat territoriaal dichtbij zijn niet betekent dat je in gedachten dichtbij bent. Charkiv is een Oekraïense stad. De heldenstad.
Mikolajiv. Weerstaat heldhaftig alle aanvallen. De stad die alle stormen overwint.
Soemi. Stad en provincie. Je was een van de eersten die de grootschalige invasie van de indringers voelde. De provincie werd voor hen als een bot in hun keel. Gewone mensen maakten molotovcocktails, vielen vijandelijke colonnes daarmee aan, namen de eerste gevangenen. Soemi heeft z'n kracht getoond.
Dnipro. De steun en betrouwbare achterkant van onze voorkant. Je ontving mensen, je redde de levens van gewonde soldaten. Ondanks een constant spervuur leeft Dnipro voort.
Odesa. Zonnig en vriendelijk, nu een fort. Wereld fort. Die ons verdedigt en die de wereld verdedigt. Voedt het door elke dag miljoenen tonnen redding over zee te sturen. Omdat het Odesa Mama is.
Cherson! Jullie zijn heldhaftige mensen! Jullie langer dan acht maanden bezet geweest. Geen nieuws. Geen communicatie. Gescheiden van Oekraïne.
Duizenden van jullie namen deel aan acties tegen de ruscisten. Je wist niet of we het in Oekraïne hebben gezien of ervan wisten. De bezetters logen tegen je dat Oekraïne je in de steek liet en niet voor je zou vechten. Maar je geloofde en wachtte ondanks alles. Het gezicht van Cherson is doorsneden door fragmenten van granaten, maar het belangrijkste is dat we het nieuwe jaar gratis en samen verwelkomen onder blauwe en gele vlaggen. En daarom zullen we alles herstellen, alles herbouwen. Net als Tsjernihiv en Zaporizja, en Kramatorsk, en Bachmoet.
Degenen die een toevluchtsoord werden voor miljoenen Oekraïners: Rivne, Ivano-Frankivsk, Ternopil, Vinnitsja. Dankjewel! Degenen die miljoenen tonnen hulp uit Europa en de wereld ontvangen en overdragen: Lviv, Oezjhorod, Tsjernivtsi, Loetsk. Bedankt! Degenen die de evacuatie van bedrijven, ondernemingen, universiteiten accepteren: Chmelnitski, Zjitomir, Kropivnitski, Poltava, Tsjerkasi. Bedankt!
En degenen die wachten op Oekraïne. En zal wachten. Donbas, de provincie Loehansk, de Krim. Dankzij jullie, onze strijders!
En natuurlijk zijn de provincie Kyiv en de hoofdstad ons hart, dat altijd klopt dankzij jullie, al onze Oekraïners!
We zijn allemaal één familie. Een Oekraïne.
Dit is het jaar waarin Oekraïne de wereld veranderde. En de wereld ontdekte Oekraïne. We kregen te horen dat we ons moesten overgeven. We kozen voor een tegenaanval! We kregen te horen dat we concessies moesten doen en compromissen moesten sluiten. We treden toe tot de Europese Unie en de NAVO.
De wereld hoorde Oekraïne. Europees Parlement, Bondsdag, het Britse parlement, Knesset, het Amerikaanse Congres.
De wereld voelde Oekraïne. Oekraïne in de media. In de harten van mensen. Bovenaan Google Search.
De wereld zag Oekraïne. Op de belangrijkste pleinen in Toronto, New York, Londen, Warschau, Florence, Sydney en andere steden.
Oekraïners verrassen. Oekraïners worden toegejuicht. Oekraïners inspireren.
Is er iets dat ons bang kan maken? Nee. Is er iemand die ons kan tegenhouden? Nee.
Omdat we allemaal samen zijn.
Het is waar we voor vechten. Een voor elkaar.
De beste groet voor ons is bij de wapenopslagplaatsen van de bezetters. Het beste cadeau zijn de cijfers in het rapport van de Generale Staf.
Wat het nieuwe jaar 2023 ons gaat brengen weten we niet zeker. Maar we zijn klaar voor alles.
Nieuwe prestaties? We zullen gelukkig zijn. Nieuwe treffers? We zullen standvastig zijn. Voortzetting van de strijd? We zullen vechten. En als we winnen, zullen we knuffelen.
Beste Oekraïners!
Nog een paar minuten tot het nieuwe jaar. Ik wil ons allemaal één ding wensen: de overwinning. En dat is het belangrijkste. Een wens voor alle Oekraïners.
Laat dit jaar het jaar van terugkeer zijn. De terugkeer van ons volk. Soldaten - aan hun families. Gevangenen - naar hun huizen. Immigranten – naar hun Oekraïne.
Terugkeer van ons land. En de tijdelijk bezette delen van ons land zullen voor altijd vrij worden.
Keer terug naar het normale leven. Naar fijne momenten zonder avondklok. Naar aardse geneugten zonder luchtwaarschuwingen.
De terugkeer van wat van ons is gestolen. De jeugd van onze kinderen, de vredige oude dag van onze ouders.
Zodat kleinkinderen tijdens de vakantie op bezoek komen bij hun grootouders. Watermeloenen eten in Cherson. En kersen in Melitopol.
Zodat onze steden vrij zijn. Onze vrienden zijn trouw.
We hebben al meer dan 100.000 vijanden vernietigd, duizenden Russische wapens - het is 603.628 vierkante kilometer. Het gebied van onafhankelijk Oekraïne, zoals het was sinds 1991. Zoals het altijd zal zijn.
Moge het nieuwe jaar dit alles brengen. We zijn klaar om ervoor te vechten. Daarom is ieder van ons hier. Ik ben hier. We zijn hier. Je bevindt je hier. Iedereen is hier. We zijn allemaal Oekraïne.
Glorie aan Oekraïne!
Gelukkig nieuwjaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten