Van alle minderheden die in Oekraïne leven, zijn de Roma ongetwijfeld het slechtst af. Terwijl velen van hen aan de vooravond van het EK voetbal uit hun kampen zijn verdreven, leeft het merendeel in ellendige omstandigheden in krottenwijken aan de randen van de grote steden. Alexandra Malachovská beschrijft hoe in de Transkarpatische stad Beregovo, op de grens met Hongarije, honderden Roma achter een betonnen muur. Ze leven daar in een onbeschrijfelijke armoede in krotten die ze hebben gebouwd van hout en aarde.
Hier wonen grote families in één ruimte in een ondraaglijke stank. De beschimmelde en gescheurde muren zijn afgedicht met vodden en stukken karton. Er zitten gaten in het plafond, een vloer ontbreekt, en stukken plastic doen dienst als raam. Deze gemeenschap – zoals beaamd wordt door mensenrechtenorganisaties in Oekraïne – wordt door iedereen als een last gezien.
Vlak voordat het EK 2012 van start ging werd in Kiev, in de buitenwijk Bereznaky, nog een Roma-kamp met de grond gelijk gemaakt. Waarschijnlijk omdat de bewoners hun krotten vlak langs de spoorlijn hadden gebouwd, waar duizenden supporters per trein zouden passeren.
Maar ook in de gesloten getto’s, waar ze ‘onder elkaar’ zijn, hebben de Oekraïense Roma geen gemakkelijk leven. In Beregovo slapen ze in stapelbedden die zijn gemaakt van stro, karton en oude vodden. Op de binnenplaatsen bezaaid met afval en een ongelofelijke hoeveelheid troep wordt een smerige stoofpot gewoon op de grond bereid, in grote pannen die boven het vuur hangen.
Hier wonen grote families in één ruimte in een ondraaglijke stank. De beschimmelde en gescheurde muren zijn afgedicht met vodden en stukken karton. Er zitten gaten in het plafond, een vloer ontbreekt, en stukken plastic doen dienst als raam. Deze gemeenschap – zoals beaamd wordt door mensenrechtenorganisaties in Oekraïne – wordt door iedereen als een last gezien.
Vlak voordat het EK 2012 van start ging werd in Kiev, in de buitenwijk Bereznaky, nog een Roma-kamp met de grond gelijk gemaakt. Waarschijnlijk omdat de bewoners hun krotten vlak langs de spoorlijn hadden gebouwd, waar duizenden supporters per trein zouden passeren.
Maar ook in de gesloten getto’s, waar ze ‘onder elkaar’ zijn, hebben de Oekraïense Roma geen gemakkelijk leven. In Beregovo slapen ze in stapelbedden die zijn gemaakt van stro, karton en oude vodden. Op de binnenplaatsen bezaaid met afval en een ongelofelijke hoeveelheid troep wordt een smerige stoofpot gewoon op de grond bereid, in grote pannen die boven het vuur hangen.
Zwerfhonden snuffelen in alle vrijheid tussen de aardappelkoeken die op de grond liggen uitgespreid. De was wordt gedaan in vervuild water. "Maar hier valt tenminste niemand ons lastig", zeggen de bewoners. Het enige teken van beschaving zijn mobiele telefoons en schotelantennes op de opengereten daken. "We koken in vies, stinkend water. Alle kinderen hebben diarree. We bidden dat er tenminste een pomp wordt geïnstalleerd", vertelt Aranka, die met haar acht kinderen in het ‘reservaat’ van Berehove woont. Zowel volwassenen als kinderen lijden aan dysenterie en tuberculose.
Volgens de statistieken van Roma-organisaties leven er krap 400.000 Roma in Oekraïne. Maar volgens Rudolf Papp, gemeenteraadslid van Beregovo, is het zelfs al lastig om het exacte aantal inwoners van dit gehucht te bepalen. Het is hier namelijk een komen en gaan van families, allemaal op zoek naar een beter leven.
Voor velen van hen zijn sociale voorzieningen hun enige bron van inkomsten. Het gaat dan om de geboortepremie, toeslagen voor ouderschap en ouderdomspensioenen voor de oudere familieleden. Maar veel Roma in Oekraïne hebben geen identiteitspapieren en kunnen dus ook geen beroep doen op deze voorzieningen.
Volgens de mensenrechtenorganisaties vormen de Roma in Oekraïne een volstrekt in de steek gelaten gemeenschap, waar niemand zich om bekommert. Volodymyr Batchaev, van het Oekraïense voorlichtingsbureau van de mensenrechten, die door Radio Liberty wordt aangehaald, zegt dat het 'een vergeten volk' is. "De regering wil zich niet om hen bekommeren, omdat de oplossingen die nodig zijn te veel zouden kosten. Ze worden beschouwd als een etnische minderheidsgroep."
Volgens de statistieken van Roma-organisaties leven er krap 400.000 Roma in Oekraïne. Maar volgens Rudolf Papp, gemeenteraadslid van Beregovo, is het zelfs al lastig om het exacte aantal inwoners van dit gehucht te bepalen. Het is hier namelijk een komen en gaan van families, allemaal op zoek naar een beter leven.
Voor velen van hen zijn sociale voorzieningen hun enige bron van inkomsten. Het gaat dan om de geboortepremie, toeslagen voor ouderschap en ouderdomspensioenen voor de oudere familieleden. Maar veel Roma in Oekraïne hebben geen identiteitspapieren en kunnen dus ook geen beroep doen op deze voorzieningen.
Volgens de mensenrechtenorganisaties vormen de Roma in Oekraïne een volstrekt in de steek gelaten gemeenschap, waar niemand zich om bekommert. Volodymyr Batchaev, van het Oekraïense voorlichtingsbureau van de mensenrechten, die door Radio Liberty wordt aangehaald, zegt dat het 'een vergeten volk' is. "De regering wil zich niet om hen bekommeren, omdat de oplossingen die nodig zijn te veel zouden kosten. Ze worden beschouwd als een etnische minderheidsgroep."
Bron: Presseuropa.eu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten