''Het conflict in Oekraïne moet de verhouding tot het Westen niet zo zwaar belasten dat voor wat betreft Syrië geen zaken gedaan kunnen worden met Rusland. Dat betoogt althans Gabriel. Tussen de regels heet dat: Oekraïne is niet zo belangrijk, om niet te zeggen dat het land hem onverschillig laat. Daarmee stoot hij niet alleen de Oekraïners voor het hoofd, maar niet in het minst ook de Polen en de inwoners van de Baltische staten die zelf vrezen kennis te maken met de Russische agressie.''
Volgens Luther verdraait Gabriel daarmee de realiteit: er is alle reden om Rusland te wantrouwen na alles wat er in Oekraïne is voorgevallen. "Dat was ook de reden waarom de sancties zijn ingesteld, en ja: Rusland blijft doorgaan met oorlogvoeren in Oekraïne, het vredesakkoord van Minsk is het papier nog niet waard waarop het is geschreven, en de annexatie van de Krim blijft indruisen tegen het internationale recht.''
Luther vindt ook dat Rusland het doet voorkomen alsof het bestrijden van IS een gemeenschappelijk belang is, terwijl het enige doel van Rusland in Syrië is om het regime van president Assad in de benen te houden uit eigenbelang. Als Rusland zijn militaire aanwezigheid in Syrie uitbreidt, dan wordt volgens de politiek analist het conflict alleen maar groter en slaan nog meer mensen op de vlucht. ''Rusland is al lang bezig om van een cynische sponsor in deze oorlog te veranderen in een actieve deelnemer.''
En dan, stelt Luther, is het de vraag of vicekanselier Gabriel werkelijk zo naïef is om te denken dat Poetin door het opheffen van de sancties bereid gevonden kan worden om IS samen met het Westen te bestrijden. ''Of hij is bereid om Assad voorlopig voor het kleinste kwaad te houden, in de hoop wellicht dat Rusland hem op enig moment toch nog laat vallen.''
Gabriel blijkt niet alleen te staan in zijn opvatting dat de sancties tegen Rusland maar beter opgeheven kunnen worden. Minister Ilse Aigner van economische zaken van de deelstaat Beieren verklaarde tegenover de Münchner Merkur: ''Als de sancties een gemeenschappelijk optreden in de weg staan, dan moeten we voorrang geven aan het oplossen van het conflict in Syrië."
Luther veronderstelt dat zowel Gabriel als Aigner al enige tijd uitkijken naar een mogelijkheid om van de economische sancties af te komen vanwege de schade die ze aan de Duitse economie toebrengen. Hij vindt het echter onjuist om nu te veronderstellen dat door de grote vluchtelingenstroom een nieuwe situatie is ontstaan, waarbij de sancties een 'oplossing' in de weg staan.
Tegelijkertijd vindt Luther het geruststellen dat het Duitse ministerie van buitenlandse zaken onomwonden heeft vastgesteld dat Oekraïne ''niet voor de wolven gegooid mag worden'' om in Syrië tot een mogelijke oplossing te komen.
Bron: Die Zeit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten