Voor het eerst ontmoetten ze elkaar in het Nationaal Museum van de Grote Vaderlandse Oorlog. Ze schudden elkaar de hand, aten en herdachten samen. "Wat jammer dat we dit niet al twintig jaar geleden hebben gedaan'', constateerde parlementslid Viktor Krivenko van Zelfredzaamheid.
''Het was ontroerend om te zien hoe de legendarische UPA-kapitein Simtsjich en Petrasj Sovjetveteranen als Zaloezjni elkaar omarmden. Dit zouden ze in het oosten van ons land en de rest van de wereld moeten zien. Deze mannen zouden zich allen als vrijwilligers hebben aangemeld voor de strijd in de Donbas, als ze veertig jaar jonger waren geweest.''
Oleh Sinjakevitsj, lid van het vrijwilligersbataljon van de nationalistische OUN, legde uit dat er niet één strikte lijn te trekken valt. Twee familieleden vochten in het Rode Leger, terwijl zes familieleden de kant van het Oekraïense verzetsleger UPA kozen. Ze stierven in de strijd of belandden in concentratiekampen. ''Wij vechten nu weer voor Oekraine, in de vaste overtuiging dat dit de laatste strijd voor onze onafhankelijkheid moet zijn'', aldus Sinajekevitsj.
Bron: Censor.net
Geen opmerkingen:
Een reactie posten