Beste Oekraïners! Na mijn verkiezingsoverwinning zei mijn 6-jarige zoon: ''Papa, ik zag op de televisie dat Zelenski de nieuwe president is. Betekent dit dat ik nu ook president ben?" Op dat moment klonk het als een grapje van een kind. Maar vervolgens realiseerde ik mij dat dit toch echt zo is. Want ieder van ons is president. Niet alleen de 73 procent die voor mij stemde, maar 100 procent van de Oekraïners. Dit is niet mijn overwinning, maar die van ons allen.
En het is onze gezamenlijke kans waarvoor we allemaal de verantwoordelijkheid dragen. En zojuist, ik was niet de enige die hier de eed aflegde. Ieder van ons legde zijn of haar handen op de Grondwet, ieder van ons legde de eed af om trouw te zijn aan Oekraïne. Denk aan: 'De president ontduikt de belastingen', 'De president reed met een slok op door rood licht', 'De president steelt, omdat iedereen dat doet'. U bent het wel met mee eens dat dat schandalig zou zijn. Maar dat is wat ik bedoel met te zeggen dat 'ieder van ons' president.
Vanaf vandaag draagt ieder van ons verantwoordelijkheid voor het land dat we achterlaten voor onze kinderen. Ieder van ons, ook beroepshalve, kan doen wat in zijn of haar vermogen ligt voor de toekomstige ontwikkeling van ons land.
Een Europees land worden begint bij ieder van ons. Ja, wij hebben de weg naar Europa ingeslagen. Maar Europa is niet dáár ergens, Europa is hier (wijst op zijn hoofd). En als Europa hier is, dan is dat ook hier,
(wijst om zich heen), in Oekraïne. Dat is de droom van ons allen. Maar we delen ook de pijn, omdat ieder van ons in de Donbas is gestorven. En elke dag verliezen we weer iemand. Ieder van ons is ook een binnenlandse vluchteling. Al wie hun huis hebben verloren en de mensen die voor hen hun huis open hebben gesteld delen die pijn. En ieder van ons werkt in het buitenland. Ja, iedereen die het in eigen land niet kan vinden en daarom werk in het buitenland hebben gezocht. Iedereen die zijn waardigheid is verloren in de strijd tegen de armoede.
Maar we zullen dit allemaal gaan overwinnen. Omdat ieder van ons een Oekraïner is. We zijn allemaal Oekraïners. Er zijn geen grote of kleine Oekraïners, geen slechte of goede Oekraïners, we zijn allemaal Oekraïners. Van Uzhhorod tot Loehansk. Van Tsjernihiv tot Simferopol. In Lviv, Charkiv en Donetsk. In Dnirpo en Odesa. We zijn allemaal Oekraïners. En we moeten verenigd blijven omdat dat de enige weg is die we moeten gaan.
Vandaag richt ik mij tot alle Oekraïners in de wereld. We zijn met 65 miljoen. Verbaas u niet - ja, we zijn met 65 miljoen. Iedereen die in Oekraïne is geboren. De Oekraïners in Europa en Azië, in Noord- en Zuid-Amerika, in Australië en Afrika. Ik richt mij tot alle Oekraïners op deze planeet: we hebben u nodig. Iedereen die mee wil helpen aan het bouwen van een nieuw, sterk en succesvol Oekraïne - ik wil u graag het Oekraïense staatsburgerschap geven. U komt dan niet 'op bezoek', maar u komt thuis. Wij wachten op u. En kom niet met souvenirs, maar met kennis, ervaring en morele waarden. Daarmee helpt u ons om een nieuw begin te maken. Sceptici zullen zeggen dat het een fantasie is, onmogelijk. Maar misschien is het dit wel: we gaan het onmogelijke doen door samen te werken. Ondanks alle tegenwerking.
Denk nog maar eens aan het IJslandse voetbalteam tijdens het EK voetbal. Denk aan een tandarts, een filmregisseur, een piloot, een student en een schoonmaker die samen strijden voor de eer van hun land. Ze deden dat fantastisch, tegen ieders verwachtingen in. Dat is de weg die we moeten gaan. We moeten voetballen als IJsland, ons land verdedigen als Israël, technologie ontwikkelen als Japan en in vrede samenleven zoals de Zwitsers dat doen.
Onze eerst opdracht is om een eind te maken aan het geweld in de Donbas (
iedereen in het parlement staat op en applaudiseert). Ik heb al vaak de vraag gekregen wat ik bereid ben op te geven om het vechten te stoppen. Een vreemde vraag. Wat willen jullie, de Oekraïners, opgeven om de levens te sparen van de mensen die jullie na staan? Wat? Ik verzeker u dat ik werkelijk alles wil opgeven om te voorkomen dat er nog meer van onze helden sneuvelen. Ik zie er tegenop om moeilijke besluiten te nemen. Niet om mijn populariteit te verliezen, het slechter te doen in de peilingen. Als dat nodig is, dan ben ik bereid om mijzelf weg te cijferen - als het maar vrede wordt. Maar dan wel zonder dat we delen van ons land opgeven - dat nooit
(mensen staan op en applaudiseren weer).
Het is niet eerlijk. Wij zijn deze oorlog niet begonnen. Wij niet. Maar het is aan ons om er een eind aan te maken. En we zijn bereid tot een dialoog. Maar
(gaat verder in het Russisch) ik ben er van overtuigd dat de eerste stap om tot een dialoog moet zijn dat alle Oekraïense krijgsgevangenen worden vrijgelaten.
(Gaat weer over op Oekraïens) Onze volgende uitdaging is het terugkrijgen van de gebieden die we zijn verloren. Eigenlijk is dat niet de juiste woordkeus, want we kunnen niet verliezen wat ons rechtmatig toebehoort. Zowel de Krim als de Donbas zijn van Oekraïne. We zijn niet alleen deze gebieden kwijtgeraakt, we verloren het allerbalangrijkste: de mensen daar.
(Gaat weer over op Russisch) Nu moeten we er voor zorgen - en ik ben er zeker van dat ze ons horen - dat ze weer bij willen horen. Dat zijn we in de afgelopen kwijtgeraakt, want de regering heeft niets gedaan om ze het gevoel te geven dat ze nog altijd Oekraïners zijn.
(Gaat weer over op Oekraïens) Het zijn geen buitenlanders, ze horen bij ons, het zijn Oekraïners. U bedoelt?
(Zelenski richt zich tot het parlementslid Oleh Liasjko van de Radicale Partij die uitroept dat de mensen in de Donbas en op de Krim het Oekraïens ook wel beheersen) Verstaan ze Oekraïens? Echt waar? Dank u wel, meneer Liasjko, maar u wilt ons land blijven verdelen? Want een Oekraïner... Ik wil maar zeggen: ja, we zijn allemaal Oekraïners. Ongeacht waar we wonen, want het gaat er niet om wat er in je paspoort staat. Oekraïne is in ons hart, zeker weten.
Ik twijfel daar niet aan. Ik weet dat van de soldaten die Oekraïne verdedigen, van onze helden. Of ze nou Oekraïens of Russisch spreken. Ik wil ze vanaf hier toespreken. Zij verdienen het respect van onze regering omdat zij dag na dag hun leven riskeren voor hun land. Ik wil er alles aan doen om jullie dat respect te geven. Zodat jullie ook de financiële vergoeding krijgen die jullie verdienen. Dat jullie en je gezinnen van tijd tot tijd tot rust kunnen komen. We moeten ook niet blijven praten over het voldoen aan wat bij de NAVO gebruikelijk is, maar er werkelijk voor zorgen dat dit bij ons ook zo wordt.
Natuurlijk, los van de oorlog zijn er tal van andere problemen waardoor Oekraïners ongelukkig zijn. Dan heb ik het over de torenhoge tarieven, vernederend lage lonen en pensioenen, pijnlijk hoge prijzen, het ontbreken van carriėrekansen. De gezondheidszorg, waarover wordt beslist door mensen die nog nooit met hun kind naar een gewoon ziekenhuis zijn geweest. De schandalig slechte wegen die maar niet worden aangepakt.
Laat mij hier een Amerikaanse acteur citeren die later een belangrijke Amerikaanse president werd. De regering is er niet om onze problemen op te lossen, de regering ís ons probleem. Het is maar een citaat. Om eerlijk te zijn, ik begrijp niet u in de de regering en in het parlement niet alleen maar de schouders ophaalt en zegt dat er niets aan te doen valt. Want dat is niet waar, er valt wel degelijk wat aan te doen. Neem een vel papier en een pen en schrijf op dat je aftreedt om plek te maken voor mensen die druk maken om de volgende generaties en niet om de volgende verkiezingen. Ik denk dat het volk dat wel kan waarderen. Ik zie hier maar een enkel hiervoor appaudiseren, maar ik heb het hier wel over het belang van ons land. Dus asjeblieft...
Mijn verkiezing tot president bewijst alleen maar dat de bevolking genoeg heeft van al die ervaren politici die in de afgelopen 28 jaar van Oekraïne een land hebben gemaakt vol mogelijkheden - mogelijkheden om te stelen, om te kopen en te stelen. Het is tijd dat we er een ander land van maken, vol van andere mogelijkheden. Een land waarin iedereen gelijk is voor de wet, waarin de spelregels eerlijk en transparant zijn, voor iedereen. Om dit mogelijk te maken, moeten er mensen aan het roer komen die het land werkelijk willen dienen. En asjeblieft, hang mijn portret niet aan de muur in jullie kantoor. Want de president hoort geen idool te zijn. Hang maar foto's van jullie kinderen op. En kijk ze in de ogen voordat u belangrijke besluiten neemt.
Weet u, ik zou nog veel langer kunnen praten, maar ik weet dat de Oekraïners actie willen en niet nog meer woorden. Daarom beste parlementsleden, jullie hebben er voor gekozen dat mijn inauguratie op maandag, een werkdag. Dat heeft als voordeel dat we niet hoeven te feesten, maar dat we meteen aan de slag kunnen gaan. Om alstublieft meteen een wet aan te nemen waarmee de parlementaire onschendbaarheid wordt afgeschaft, om een wet aan te nemen waarmee illegale verrijking als een misdrijf wordt aangemerkt, en om de langverwachte wijziging van de Kieswet door te voeren. Zorg voor open kieslijsten, zodat de kiezer weet op wie hij stemt.
En ik vraag om het ontslag van de volgende personen: het hoofd van de staatsveiligheidsdienst, de procureur-generaal, de minister van Defensie. U kunt nog veel meer doen, maar dit zou al een goed begin zijn. Ik geef u hier nog twee maanden de tijd, daarna kunt u op uw lauweren gaan rusten. Bij deze kondig vervroegde parlementsverkiezingen aan. Ik ontbind het Oekraïense parlement.
Glorie aan Oekraïne!
Dank u! Tenslotte wil ik kort nog iets opmerken. Mijn hele leven al probeer ik Oekraïners aan het lachen te maken. Ik heb altijd geweten dat het niet alleen mijn werk was, maar ook mijn missie in het leven. In de komende vijf jaar zal ik er alles aan doen om u, Oekraïners, niet te laten huilen. Dank u.
