De namen van oud-premier Joelia Timosjenko en oud-minister Joeri Loetsenko komen niet op het stembiljet, zo heeft een rechtbank in Kiev maandag beslist. De Moederlandpartij had bezwaar gemaakt tegen de eerdere afwijzing van de twee gevangen oppositieleiders door de Centrale Kiesraad.
Volgens de rechtbank heeft de Kiesraad volgens de wet gehandeld door Timosjenko en Loetsenko uit te sluiten van deelname aan de parlementsverkiezingen van eind oktober. Medestanders van de twee beweren dat ze ondanks het uitzitten van een jarenlange gevangenschap wel op een kieslijst mogen staan, maar vervolgens na verkiezing geen parlementslid mogen worden. De rechter volgt die redenering dus niet.
De Moederlandpartij heeeft intussen laten weten binnen twee dagen beroep aan te tekenen tegen het maandag uitgesproken vonnis.
Bron: Interfax-Oekraïne
maandag 3 september 2012
Janoekovitsj: 'Geen sprake van censuur'
Hij gaf aan dat er taboes rusten op een aantal onderwerpen waarover de media niet mogen berichten, terwijl sinds het in werking treden van de wet die de openbaarheid van het bestuur regelt al meer dan 33.000 verzoeken om informatie over overheidsbesluiten zijn ingediend. Wel erkende de president dat de overheidsinstellingen vaak uiterst traag reageren op de verzoeken van journalisten.
Janoekovitsj deed een beroep op de journalisten om op hun beurt de beroepsethiek te respecteren en objectief te blijven berichten. "Vrijheid van meningsuiting moet wel tweerichtingsverkeer zijn. Ook journalisten moeten hun best doen, bijvoorbeeld door niet in de trucjes van sommige politici te trappen."
Vooraf werden vraagtekens gezet bij het houden van het Wereldcongres in Kiev, nu vanuit de media steeds vaker opklinkt dat van overheidswege druk op hen wordt uitgeoefend. Ook tijdens het congres was sprake van enig protest. Tien demonstranten met t-shirts met de tekst 'Stop de censuur' stonden op en hielden posters omhoog met teksten als 'De autoriteiten luisteren journalisten af' en 'De kiezers wordt kritiek op de autoriteiten onthouden'.
Bronnen: Interfax-Oekraïne, bne.eu
Oekraïne overweegt importheffing Russische auto's
Een Russische auto gaat tussen de 654 en 800 euro meer kosten als Oekraïne tot een importheffing besluit. "Dan koopt niemand meer een auto die in Rusland gemaakt is", meent premier Mikola Azarov. In een toespraak op de Nationale Universiteit voor Constructie en Architectuur in Kiev voorspelde hij dat een in Oekraïne geproduceerde vrachtwagen zelfs 16.000 euro duurder wordt als Rusland het plan voor een importheffing doorzet.
De Russische importheffing werd begin augustus wettelijk vastgelegd, maar is kennelijk nog niet geëffectueerd. Het gaat om een heffing van 30 procent op auto's uit het buitenland. Als motivatie wordt milieubescherming aangevoerd. Volgens Azarov besluit zijn kabinet maandag of er in reactie op de Russische importheffing ook een Oekraïense heffing op in Rusland geproduceerde auto's komt.
Bron: Interfax-Oekraïne
De Russische importheffing werd begin augustus wettelijk vastgelegd, maar is kennelijk nog niet geëffectueerd. Het gaat om een heffing van 30 procent op auto's uit het buitenland. Als motivatie wordt milieubescherming aangevoerd. Volgens Azarov besluit zijn kabinet maandag of er in reactie op de Russische importheffing ook een Oekraïense heffing op in Rusland geproduceerde auto's komt.
Bron: Interfax-Oekraïne
Proefproject medische zorg in Vinnitsia
Het inkomen van de artsen op het platteland van de regio Vinnitsia is verdubbeld als gevolg van de hervorming van het medische stelsel. In de regio loopt sinds april een proefproject, dat een einde moet maken aan de veel te grote werklast en de lage beloning van de artsen. De in steden gehanteerde norm wordt op het platteland met anderhalf tot tweemaal overschreden.
Door het opzetten van eerste-hulpposten moet de werkdruk lager worden. Aan deze posten zijn 606 huisartsen verbonden, 140 internisten en 93 kinderartsen. Het maandloon van de artsen lag op 362 euro, maar bedraagt nu 734 euro.
Bron: Ukrinform
Door het opzetten van eerste-hulpposten moet de werkdruk lager worden. Aan deze posten zijn 606 huisartsen verbonden, 140 internisten en 93 kinderartsen. Het maandloon van de artsen lag op 362 euro, maar bedraagt nu 734 euro.
Bron: Ukrinform
zondag 2 september 2012
Djakoejoe of spasibo?
De taalstrijd in Oekraïne is zo verhit dat politici elkaar de kleren van het lijf scheuren, parlementsleden van hun bankjes trekken en de voorzitter van het parlement zich zo te kijk gezet voelde dat hij besloot om af te treden. Steven Pifer, oud-ambassadeur van de Verenigde Staten in Oekraïne, en wetenschapper Hanna Thoburn van Brookings Institution, schreven onderstaand artikel over de recente ontwikkelingen rond het Oekraïens en het Russisch.
"De meeste Oekraïners spreken en verstaan zowel Oekraïens als Russisch. Het is dan ook niet ongebruikelijk dat tijdens gesprekken de één in het Oekraïens iets zegt en de ander in het Russisch antwoordt. Ruim twee decennia na het vertrek van Oekraïne uit de Sovjet-Unie dreigt daar een einde aan te komen.
In het westen van het land komt het steeds vaker voor dat jongeren het Russisch niet machtig zijn, maar wel Engels, Duits, Pools of zelfs Frans spreken. Zij richten zich op de Europese Unie en hebben geen boodschap aan de taal van het land dat zij zien als de voormalige bezetter en onderdrukker. In het oosten en zuiden van het land ligt dat anders. Daar wonen de Oekraïners, volgens officiële cijfers 24 procent van de bevolking, die het Russisch als hun moedertaal beschouwen. Aangetekend moet wel worden dat veel Russischtalige Oekraïners toch het belang van het Oekraïens als nationale taal inzien.
Na de nodige discussie werd in 1996 het Oekraïens in de Grondwet vastgelegd als de nationale taal van Oekraïne. Ondanks voorspellingen dat het nog jonge land zich langs de taalgrens zou opsplitsen, gebeurde dat niet. Integendeel, want het Oekraïens ontwikkelde zich daadwerkelijk tot de taal van het land. Russisch sprekende politici leerden Oekraïens en spraken de taal in het openbaar. Zo ook de voormalige president Leonid Koetsjma, die weliswaar niet foutloos sprak, maar toch z'n best deed. Voormalig premier Joelia Timosjenko deed hetzelfde.
President Viktor Janoekovitsj besloot ook Oekraïens te gaan spreken, om zo de nationale eenheid te bevorderen. Maar met de parlementsverkiezingen in het verschiet, terwijl zijn Partij van de Regio's het slecht deed in de peilingen, besloot hij zijn landgenoten in het oosten en zuiden, waar zijn machtsbasis ligt, een dienst te bewijzen door hun moedertaal ook tot officiële taal te promoveren. Geen pro-Russsich, maar een politiek besluit dus.
De zo zwaar bevochten rol van het Oekraïens als nationale taal is in gevaar door de pas door het parlement aangenomen taalwet die het mogelijk maakt om een taal die in een bepaald gebied door tenminste 10 procent van de bevolking wordt gesproken, tot de tweede officiële taal in dat gebied te maken.
Op 13 augustus besloot de zuidelijke stad Odessa het Russisch als zodanig te aanvaarden. De stad Charkiv volgde een week later en ook in Donetsk zijn ze dit stellig van plan. Intussen is in de autonome Krimrepubliek, waar het Russisch al lang als officiële taal is erkend, een tegenbeweging op gang gekomen: de Oekraïens sprekende minderheid wil het Oekraïens als officiële taal erkend zien, net als al veel eerder is gebeurd met het Krimtartaars.
Over het algemeen zijn de Oekraïners opvallend praktisch omgegaan met de taalkwestie. Er wordt eigenlijk alleen in verkiezingstijd over gesproken. Maar ditmaal ligt het toch wat anders. De taalkwestie heeft nationalistische gevoelens losgemaakt. De verkiezingen van oktober moeten duidelijk maken in hoeverre de Oekraïners zich daardoor laten leiden.
Het lijkt er op dat de regering-Janoekovitsj een kuil heeft gegraven waar ze zelf in kan vallen - maar ook Oekraïne en de Oekraïners - na alle ophef over de magere buitenlandse politiek en het gevangen zetten van politieke tegenstanders. Er is echter ook een kans dat juist de taalstrijd de Oekraïners er toe aanzet om hun leiders een andere koers te laten varen."
Bron: Ukraine Business Online
"De meeste Oekraïners spreken en verstaan zowel Oekraïens als Russisch. Het is dan ook niet ongebruikelijk dat tijdens gesprekken de één in het Oekraïens iets zegt en de ander in het Russisch antwoordt. Ruim twee decennia na het vertrek van Oekraïne uit de Sovjet-Unie dreigt daar een einde aan te komen.
In het westen van het land komt het steeds vaker voor dat jongeren het Russisch niet machtig zijn, maar wel Engels, Duits, Pools of zelfs Frans spreken. Zij richten zich op de Europese Unie en hebben geen boodschap aan de taal van het land dat zij zien als de voormalige bezetter en onderdrukker. In het oosten en zuiden van het land ligt dat anders. Daar wonen de Oekraïners, volgens officiële cijfers 24 procent van de bevolking, die het Russisch als hun moedertaal beschouwen. Aangetekend moet wel worden dat veel Russischtalige Oekraïners toch het belang van het Oekraïens als nationale taal inzien.
Na de nodige discussie werd in 1996 het Oekraïens in de Grondwet vastgelegd als de nationale taal van Oekraïne. Ondanks voorspellingen dat het nog jonge land zich langs de taalgrens zou opsplitsen, gebeurde dat niet. Integendeel, want het Oekraïens ontwikkelde zich daadwerkelijk tot de taal van het land. Russisch sprekende politici leerden Oekraïens en spraken de taal in het openbaar. Zo ook de voormalige president Leonid Koetsjma, die weliswaar niet foutloos sprak, maar toch z'n best deed. Voormalig premier Joelia Timosjenko deed hetzelfde.
President Viktor Janoekovitsj besloot ook Oekraïens te gaan spreken, om zo de nationale eenheid te bevorderen. Maar met de parlementsverkiezingen in het verschiet, terwijl zijn Partij van de Regio's het slecht deed in de peilingen, besloot hij zijn landgenoten in het oosten en zuiden, waar zijn machtsbasis ligt, een dienst te bewijzen door hun moedertaal ook tot officiële taal te promoveren. Geen pro-Russsich, maar een politiek besluit dus.
De zo zwaar bevochten rol van het Oekraïens als nationale taal is in gevaar door de pas door het parlement aangenomen taalwet die het mogelijk maakt om een taal die in een bepaald gebied door tenminste 10 procent van de bevolking wordt gesproken, tot de tweede officiële taal in dat gebied te maken.
Op 13 augustus besloot de zuidelijke stad Odessa het Russisch als zodanig te aanvaarden. De stad Charkiv volgde een week later en ook in Donetsk zijn ze dit stellig van plan. Intussen is in de autonome Krimrepubliek, waar het Russisch al lang als officiële taal is erkend, een tegenbeweging op gang gekomen: de Oekraïens sprekende minderheid wil het Oekraïens als officiële taal erkend zien, net als al veel eerder is gebeurd met het Krimtartaars.
Over het algemeen zijn de Oekraïners opvallend praktisch omgegaan met de taalkwestie. Er wordt eigenlijk alleen in verkiezingstijd over gesproken. Maar ditmaal ligt het toch wat anders. De taalkwestie heeft nationalistische gevoelens losgemaakt. De verkiezingen van oktober moeten duidelijk maken in hoeverre de Oekraïners zich daardoor laten leiden.
Het lijkt er op dat de regering-Janoekovitsj een kuil heeft gegraven waar ze zelf in kan vallen - maar ook Oekraïne en de Oekraïners - na alle ophef over de magere buitenlandse politiek en het gevangen zetten van politieke tegenstanders. Er is echter ook een kans dat juist de taalstrijd de Oekraïners er toe aanzet om hun leiders een andere koers te laten varen."
Bron: Ukraine Business Online
'Rampen onvermijdelijk als we niets blijven doen'
Een snelle vernieuwing van de infrastructuur is noodzakelijk om door mensen veroorzaakte rampen te voorkomen. Die vormen een grote bedreiging voor Oekraïne, aldus Viktor Ivsjenko, de plaatsvervangend directeur van het Instituut voor Wetenschap, innovatie en informatisering.
Hij constateert dat het energienetwerk, maar ook de watervoorziening, de huisvesting en verder alle mogelijke voorzieningen in een zodanig slechte staat verkeren, dat zich ieder moment een ramp voor kan doen.
"We moeten voorbereid zijn op een damdoorbraak als pas in Kranodar, op een nieuw Tsjernobyl. We kunnen dergelijke rampen alleen voorkomen door razendsnel een technologische modernisering door te voeren", aldus Ivsjenko. "Al zeker 25 jaar beperken we ons tot het oplappen van onze wegen, en dat is eigenlijk alles wat we doen aan onze hoofdinfrastructuur."
Bron: Ukrinform
Hij constateert dat het energienetwerk, maar ook de watervoorziening, de huisvesting en verder alle mogelijke voorzieningen in een zodanig slechte staat verkeren, dat zich ieder moment een ramp voor kan doen.
"We moeten voorbereid zijn op een damdoorbraak als pas in Kranodar, op een nieuw Tsjernobyl. We kunnen dergelijke rampen alleen voorkomen door razendsnel een technologische modernisering door te voeren", aldus Ivsjenko. "Al zeker 25 jaar beperken we ons tot het oplappen van onze wegen, en dat is eigenlijk alles wat we doen aan onze hoofdinfrastructuur."
Bron: Ukrinform
Litvin voorziet straks sterkere Partij van de Regio's
Parlementsvoorzitter Volodimir Litvin verwacht dat de Partij van de Regio's bij de komende parlementsverkiezingen meer zetels behaalt dan het nu heeft. Ook voorziet hij dat Oedar van bokser Vitali Klitsjko als enige nieuwe partij kans ziet de kiesdrempel van 5 procent te nemen. De oppositie krijgt geen meerderheid. Sterker nog, die moet zetels inleveren.
Op zijn Facebook-pagina constateert Litvin echter ook dat de nieuwe stemmenverhouding in het parlement ''niet per definitie comfortabel'' uitpakt voor welke coalitie dan ook die na de verkiezingen tot stand komt.
De zetelwinst van de regerende Partij van de Regio's zou voor een belangrijk deel komen van de districtskandidaten. In tegenstelling tot vorige verkiezingen wordt de helft van de parlementsleden aangewezen via 225 districten.
Bron: Kyiv Post
Op zijn Facebook-pagina constateert Litvin echter ook dat de nieuwe stemmenverhouding in het parlement ''niet per definitie comfortabel'' uitpakt voor welke coalitie dan ook die na de verkiezingen tot stand komt.
De zetelwinst van de regerende Partij van de Regio's zou voor een belangrijk deel komen van de districtskandidaten. In tegenstelling tot vorige verkiezingen wordt de helft van de parlementsleden aangewezen via 225 districten.
Bron: Kyiv Post
Abonneren op:
Reacties (Atom)